مفروضات حسابداری به طور کلی شامل 5 فرض اصلی هستند.
این مفروضات چارچوبی برای ثبت و گزارشگری اطلاعات مالی فراهم می‌کنند و پایه‌ای برای اصول حسابداری محسوب می‌شوند.
1. فرض تفکیک شخصیت (Economic Entity Assumption)
– فعالیت‌های مالی واحد اقتصادی باید از فعالیت‌های مالی مالک یا سایر واحدها جدا در نظر گرفته شود.
2. فرض تداوم فعالیت (Going Concern Assumption)
– فرض می‌شود که واحد اقتصادی در آینده قابل پیش‌بینی به فعالیت خود ادامه می‌دهد و قصد تعطیلی یا انحلال ندارد.
3. فرض دوره مالی (Time Period Assumption)
– فعالیت‌های مالی واحد اقتصادی باید به دوره‌های زمانی مشخص (مثل ماهانه، سه‌ماهه، سالانه) تقسیم شود.
4. فرض واحد پولی (Monetary Unit Assumption)
– تمام رویدادهای مالی باید به یک واحد پولی مشترک (مثلاً ریال یا دلار) ثبت شوند و فرض می‌شود که ارزش پول ثابت است.
5. فرض تعهدی (Accrual Basis Assumption)
– درآمدها و هزینه‌ها باید در زمان تحقق و نه در زمان دریافت یا پرداخت وجه نقد، شناسایی شوند.
این پنج فرض* چارچوب اولیه‌ای برای تنظیم و تهیه صورت‌های مالی و گزارش‌های حسابداری به وجود می‌آورند.
